"Әкесін сабап өлтірген" оқиғаға қатысты танымал журналист Жарылқап Қалыбай билікке сапалы қызмет көрсететін қарттар үйін көбейту керегін айтты деп жазады Democrat.kz.
"Үкімет ақшаны үнемдемей сапалы қызмет көрсететін Қарттар үйін көбейту керек. Көп үйде осындай қылмыстар жойылар еді.
Жеке меншікке қаладағы қазақтардың өзі ақша төлемейді. Қарттарды қинайтын осы. Үкімет көп қаржы бөліп, қарттар үйін көбейтсін.
Проблема түбірімен шешіледі. Бала да, келін де бассыздыққа бармайды. Ал қарт адамға еркіндік керек. Еркіндік!
Қазыбек Иса осы мәселені аяғына жеткізсе!" деп жазды Жарылқап Қалыбай.
Осы мәселеге қатысты біз де өз тарапымыздан бірнеше азаматтың пікірін сұрап білдік.
"Бір ғана Шардарада емес, еліміздің кез келген өңірінде қаншама қарттарымыз азапты күндерін кешіріп жатқанын мойындауға тиіспіз.
Қазір қарияларды бағып, күтімін жасауға кез келген баланың мүмкіндігі жоқ. Себебі итаршы тіршіліктен өзі титықтап жүрген бала кәрі әкесі мен шешесіне жағдай жасай қоюы екіталай.
Шындыққа тіке қарайықшы, несие мен қарызға батқан жастар өз баласын баға ма, әкесін баға ма? Жұрттың сөзінен ұялып, амалсыз әке-шешесіне қарап отырған қаншама бала бар.
Жалған намыстың жетегінде жүріп, қарияларымызға осылай азапты өмір сүргізгенше, қарттар үйін көбейтсек, сол жерде үлкен кісілер өз ортасында қалған өмірін тыныш өткізгені әлдеқайда дұрыс емес пе?" Дейді алматылық зейнеткер Сәлима Тұрғанбекқызы.
"Мен тоқсан жасқа таяған үлкен енемді он жылдан астам уақыт бағып отырмын. Күйеуім жұмыссыз. "Шабашкі" жұмыстарға барып, түкке жетпейтін ақша тауып келеді.
Өзіміздің үш баламыз бар. Былайғы жұрт көсіліп сөйлей береді ғой. Алайда кәрі кісінің бабын табу өте қиын. Өздігімен жүріп, тұра алмайды. Сол кісі үшін тамақты да ыңғайлап жасаймыз.
Үлкен енем қараусыз қалмасын деп үйден аттап басып шықпауға тырысамыз. Кейде ойлаймын, он жылдан астам уақыт жастық шағымыз кәрі кісіні бағумен өтіп кетіпті. Сол он жылымыз жұмыс істеп, балаларымызға жағдай жасап, жас болып, ойнап, күліп өткізетін уақытымыз еді.
Амал қанша, елдің сөзі мен көзінен ұялып, қаламасақ та қария бағуға тура келді"дейді түркістандық келін Хадиша Сабырқұл.
"Бала ата-анасын бағуға міндетті деген түсінікті жою керек. Қазірдің өзінде бөлек тұратын балаларыма "егер жүріп, тұруым қиындап, ауырып қалсам, мені еш ойланбай қарттар үйіне өткізіңдер, аяққа орау болмауым керек. Сендер өз өміріңді сүруің керек"деп күнде айтып отырамын.
Жұрт былшылдап сөйлей береді. Қарияны бағып жас өмірі босқа өтпеуі керек баланың. Өмір өлшеулі ғана. Қоғам осы шындықты мойындағанда, Шардарадағы оқиға болмас па еді, кім білсін.
Қарт әке-шешесін олай қорлап өлтіргенше, қарттар үйіне өткізу әлдеқайда дұрыс емес пе? Бірақ біздің елде қарияларды қарттар үйіне өткізуді ұят санап, жалған намысқа жасырынатын надандық бар ғой..."дейді зйнеткер Күләш апа.
